Bal Arıları Tarafından Tozlanan Çiçekler Daha Düşük Kaliteli Tohumlar Üretir!

Bal arıları tarafından tozlanan çiçekler, diğer tozlayıcılar tarafından ziyaret edilen çiçeklerden daha az ve daha düşük kaliteli tohumlar üretir.

Bunun nedeni, bal arılarının aynı bitkinin çiçekleri arasında diğer tozlayıcılardan daha fazla zaman geçirmesi olabilir. Sonuç olarak, bitkinin kendi poleninden daha fazlası kendi üzerinde biriktirilir ve bu da daha fazla kendilenmiş tohuma yol açar.

Bal arıları, gıda kaynağımızı tozlaştırmak için önemli oldukları için böcek koruma topluluklarında büyük ilgi görüyor. Ancak araştırmacılar; koruma çabalarında yabani, yerli arılar, güveler ve kelebekler gibi tozlayıcılara öncelik vermenin önemini vurguluyor.

Çalışma için, San Diego’daki California Üniversitesinden ekologlar Joshua Kohn ve Dillon Travis; San Diego County’deki üç yerel bitki türünden  – beyaz adaçayı (Salvia apiana), kara adaçayı (Salvia mellifera) ve uzak akrep otu (Phacelia distans) – çiçeklerin tozlaşmasını titizlikle izledi.

Araştırmacılar, San Diego County’nin 650’den fazla yerli arı türüne sahip olmasına rağmen, en sık çiçek ziyaretçisinin yerli olmayan batı bal arısı (Apis mellifera) olduğunu söylüyor. Kohn, “Bolca çiçek açan yerel bitkiler ne olursa olsun, sadece bal arıları tarafından tozlaşıyor” diyor.

Ekip seraya geri döndüğünde, kaç tane tohumun çimlenip hayatta kaldığı ve kaç tane yaprak veya çiçek fidesinin büyüdüğü gibi kriteleri yansıtan özellikleri analiz ederek tohumları büyüttü.

Beyaz adaçayı ve P. distans bitkileri, çoğu yerli böcekler olmak üzere diğer tozlayıcılarla karşılaştırıldığında bal arıları tarafından tozlanan çiçeklerden elde edilen tohum miktarının kabaca yarısını üretti. P. distans, bal arısıyla tozlanan bitkilerden tohumları daha az çiçekli fideler haline getirdi. Kara adaçayı bitkileri, karşılaştırma için bal arısı olmayan yeterince ziyaretçi almadı ancak elle çapraz tozlaşmaya kıyasla bal arıları tarafından tozlaştırıldığında daha az tohum üretti.

Araştırmacılar ayrıca, bal arılarının bir bitkide bir sonrakine geçmeden önce diğer tozlayıcıların ortalamasından iki kat daha fazla çiçek ziyaret ettiğini de buldular. Bu, bal arılarının aynı bitkinin çiçekleri arasında daha fazla polen aktarması nedeniyle daha az, daha düşük kaliteli tohumların ortaya çıkabileceğini ve bunun da daha fazla kendilenmiş tohumla sonuçlanabileceğini düşündürür. Diğer tozlayıcılar, muhtemelen daha çeşitli polenleri aktararak, farklı bitkiler arasında daha sık uçarlar.

Travis, yeni bulgunun endişe verici olduğunu söylüyor. Bal arılarının metodik tozlaşma alışkanlığı nedeniyle, sonuçların diğer bitkilerle ilgili olması muhtemeldir. Ancak işlerin uzun vadede nasıl sonuçlanacağını bilmek zor.

Potansiyel sonuçlardan biri, sonraki nesiller daha fazla kendilenmiş hale geldikçe yerli bitki popülasyonlarının azalması ve biyolojik çeşitliliğin azalması olabilir. Cornell Üniversitesi’nde tozlayıcı ekoloğu olan Maria van Dyke, kendi içinde yetiştirilmiş bitkilerin birkaç nesil sonra nasıl ilerlediğini görmenin aydınlatıcı olacağını söylüyor.

Van Dyke; şimdilik bu çalışmanın, bal arılarına ek olarak ekosistemler ve tarım için hayati önem taşıyan yerli arılar ve diğer tozlayıcılara neden daha fazla korumaya odaklanması gerektiğinin bir örneği olduğunu söylüyor.

Penn State Üniversitesinde bir Böcek Bilimci olan Jaya Sravanthi Mokkapati, “Tozlaşma bağımlılığımızı büyük ölçüde bal arılarından yerli türlere de kaydırmanın zamanı geldi. Büyüyen yerel çiçekler, yerel tozlayıcıları desteklemenin bir yolu, bahçelere dallar ve çürüyen odun gibi yuvalama habitatı eklemek gibi…” diyor. ^[1]Flowers pollinated by honeybees make lower-quality seeds

[cite]