Michigan Eyalet Üniversitesinden araştırmacılar, Güney Dakota Üniversitesinden meslektaşlarıyla birlikte Landscape Ecology dergisinde tarımsal ekosistemlerde karbon üzerindeki sosyoekolojik etkileri analiz eden bir makale yayınladı.
Michigan Eyalet Üniversitesi Coğrafya, Çevre ve Mekân Bilimleri Bölümünde doktora adayı olan başyazar Gabriela Shirkey’e Rahjeet John, Jiquan Chen, Venkatesh Kolluru, Reza Gojani Amirkhiz, Sandra T. Marquart-Pyat, Lauren T. Cooper ve Michael Collins eşlik etti.
Bu araştırma çalışması, karasal karbon üretiminde antropojenik ve çevresel faktörlerin göreceli katkılarının yanı sıra potansiyel karbon tutma çalışmaları üzerindeki toplumsal etkilerin daha iyi anlaşılmasını amaçlamıştır.
Orman Karbon ve İklim Programı’ndan yardımcı yazar Lauren T. Cooper, araştırmayla ilgili şu düşüncelerini paylaştı: “Arazi örtüsü değişikliği iklim değişikliğinin en büyük etkenlerinden biridir. Birçok çalışma ulusal düzeydeki zorluklara ve çözümlere odaklanırken, bu çalışmada Michigan’daki tarihsel ve güncel arazi örtüsüne bakma fırsatımız oldu. Michigan doğa temelli iklim çözümlerini benimsemeye çalışırken; bu araştırma, kalan doğal alanların korunmasında ve karbon depolama, ekosistem işlevi ve bağlanabilirliğin iyileştirilmesi de dahil olmak üzere restorasyon için iddialı planların geliştirilmesinde dağıtılmış karar alma mekanizmasının rolünü vurgulamaktadır.”
Araştırma bulguları, karasal karbon üretimine katkıda bulunan en önemli arazi örtüsü türlerinin sırasıyla ekili araziler, ormanlık araziler ve kentsel alanlar olduğunu göstermiştir. Geniş mısır-soya rotasyonları nedeniyle ekili alanların Orta Batı genelinde NPP’ye (Net Birincil Üretkenlik) yüksek katkıları olduğu bilinmektedir. Ancak, çalışma dönemi boyunca ekili arazi ve ormanlık alan örtüsü azalırken kentsel arazi örtüsü artmıştır.
Ancak, arazi kullanımı ve yönetimi gibi antropojenik faaliyetler NPP üzerinde tek başına arazi örtüsü değişiminden daha güçlü bir etkiye sahip olabilir. Arazi yönetimindeki sosyoekonomik değişiklikler, arazi kullanımındaki büyük değişiklikler, tarım arazisi yönetimi ve arazi mülkiyeti ve kullanımındaki değişimler de dahil olmak üzere çalışma alanı genelinde belgelenmiştir. Çalışmanın arazi sahibi araştırma verileri bağlamında, arazi kullanımı ve yönetimine ilişkin kararlar, iklim değişikliği veya karbon döngüsü endişelerine ilişkin inançlardan ziyade çevresel yönetim motivasyonlarından etkilenmektedir.
Araştırma bulguları, yazarların bölgesel kalkınma ve arazi yönetimi de dahil olmak üzere insan faaliyetlerinin NPP (Net Birincil Üretkenlik) ve LCLUC (Arazi Örtüsü ve Arazi Kullanım Değişikliği) üzerinde abiyotik faktörlerden daha yüksek bir etkiye sahip olduğu yönündeki hipotezlerini desteklemektedir. Yazarlar, hem toplumsal hem de ekolojik jeo-uzamsal verileri entegre ederek, insan-çevre etkileşimlerinin kalıplarını ve süreçlerini değerlendirmeyi amaçlayabilecek müteakip peyzaj çalışmalarında tekrarlanmaya uygun bir sosyo çevresel sistem (SES) modelleme çerçevesi oluşturmuşlardır.
Yazarlar, SES modellerinde peyzaj kompozisyonunu daha fazla değerlendirmek için gelecekteki araştırmaları ve kenar etkileri, fragmantasyon ve arazi örtüsü tiplerinin yamalı olması gibi ek ölçütlerin dikkate alınmasını teşvik etmektedir. [1]New research analyzes socioecological influences on carbon in agroecosystems
[cite]
Kaynaklar ve İleri Okuma
| ↑1 | New research analyzes socioecological influences on carbon in agroecosystems |
|---|
