Virüslerin konak hücreyi ele geçirmek için kullandıkları stratejilerden biri, hücre proteinlerinin motif adı verilen küçük parçalarını taklit etmektir. Uppsala Üniversitesi tarafından koordine edilen yeni bir çalışmada, araştırmacılar yeni bir yöntem kullandılar ve virüslerin insan bağlanma motiflerini nasıl taklit ettiğine dair mevcut bilgileri iki katına çıkardılar. Sonuçlar, antiviral inhibitörlerin geliştirilmesi için yeni hedefler öneriyor. Araştırma Nature Communications dergisinde yayımlandı.
Virüsler, çoğalmak için konak hücrelere bağımlı olan bulaşıcı parçacıklardır. Bir virüs bir konak hücreye girdiğinde, daha fazla virüs parçacığı üretmek için hücrenin süreçlerini ele geçirir. Kullanılan mekanizma türlerinden biri motifleri taklit etmektir.
Proteinler yapı sağlar, sinyalleri iletir ve normal hücre işlevi için gereken kimyasal reaksiyonları katalize eder. Proteinlerin kendileri amino asitlerden oluşur. Amino asitlerin sırası proteinin şeklini, boyutunu ve işlevini belirler. Bir proteinin bazı bölgeleri iyi tanımlanmış üç boyutlu yapılar oluşturmak için katlanırken, diğer bölgeler barkod görevi gören kısa amino asit uzantıları içerir. Bu barkodlar motif olarak adlandırılır ve diğer proteinler tarafından tanınır ve bağlanır.
Motif tabanlı protein etkileşimleri, hücreler arasında iletişimin sağlanması, hasarlı proteinlerin geri dönüşümü ve proteinlerin farklı hücresel bölmeler arasında taşınması gibi bir dizi önemli hücresel süreç için çok önemlidir. Motifler küçük olduğundan, viral proteinlerin hücrenin protein etkileşimleriyle rekabet eden kendi etkileşim motiflerini geliştirmeleri kolaydır.
Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca, virüslerin insan bağlanma motiflerini nasıl taklit ettiği konusunda çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Çalışmaların çoğu bir seferde bir virüs ve bir etkileşime odaklanmıştır. Her ne kadar bilgiler sınırlı olsa da, etkileşimlerin virüslerin hücrelerimizi nasıl ele geçirdiği konusunda önemli olduğu önceden biliniyordu.
Bu çalışmanın arkasındaki araştırmacılar, insan proteinleri ile yüzlerce farklı virüsün proteinleri arasındaki etkileşimleri sistematik olarak haritalamak için yeni bir yöntem kullanarak mevcut bilgileri iki katına çıkardılar ve viral motif taklitçiliğine dair tamamen yeni bir anlayış sağladılar.
Uppsala Üniversitesi Tıbbi Biyokimya ve Mikrobiyoloji Bölümünde araştırmacı ve makalenin baş yazarı olan Filip Mihalič “Bugüne kadar bu etkileşimleri büyük ölçekte inceleyen bir araştırma yapılmadı çünkü bu etkileşimlerin tanımlanması ve incelenmesi oldukça zor. Sonuçlarımız, birçok farklı virüs türünden motife bağlı etkileşimleri eşzamanlı olarak tanımlayan ve karakterize eden ilk büyük ölçekli girişimdir.” dedi.
Yeni çalışma ayrıca virüslerin, virüs partiküllerinin alımının yanı sıra hücrenin kendi proteinlerinin taşınması için de gerekli olan hücrenin endositik taşıma mekanizmasını nasıl ele geçirdiğini de açıklıyor. Araştırmacılar ayrıca, yeni proteinlerin sentezi için önemli olan PABP1 proteininin motif tabanlı ele geçirme için bir hedef olduğunu ortaya koyuyor. Bazı virüslerin PABP1’i kullandığını ve PABP1’in işlevini engelleyerek virüs enfeksiyonunu engellemenin mümkün olduğunu gösterildi. Sonuçlar, PABP1’in yeni antiviral ilaçların geliştirilmesi için olası bir hedef olabileceğini düşündürmektedir.
Filip Mihalič “Sonuçlarımızın diğer araştırmacıları bu az çalışılmış olguya daha fazla dikkat etmeye teşvik edeceğini umuyoruz. Şu anda bildirdiğimiz sonuçlar buzdağının sadece görünen kısmı” dedi.
Uppsala Üniversitesi BMC Kimya Bölümü Profesörü Ylva Ivarsson “Gelecekte, viral ve insan proteinleri arasındaki motife bağlı etkileşimlerin eksiksiz bir haritasını oluşturmayı umuyoruz. Bu, virüs enfeksiyonu sırasında neler olduğunu anlamamıza yardımcı olacak ve virüs enfeksiyonları ve COVID-19 gibi pandemilerle mücadele etmek üzere antiviral ilaçların geliştirilmesi için yeni hedeflerin belirlenmesine yol açacaktır” dedi. [1]Hijacking strategy mapped for hundreds of viruses
[cite]
Kaynaklar ve İleri Okuma
| ↑1 | Hijacking strategy mapped for hundreds of viruses |
|---|
