Şeker Bağımlılığına Sebep olan Faktörler

Şekerler, temel besin kaynaklarından olan karbonhidratlardır. Doğada meyveler, sebzeler,
tahıllar dahil olmak üzere tüm bitkisel gıdalarda farklı formlarda, süt, bal gibi doğal gıda
maddelerinde bulunurlar ve vücuda dokuların çalışması için ihtiyaç duyduğu enerjiyi sağlarlar.

Ancak biz insanlar için tehlike arz eden asıl şeker grubu doğal şekerler değil, şeker pancarı, şeker kamışı veya mısır gibi gıdaların içindeki doğal şekerin işlenerek ayrılmasıyla elde edilen rafine şekerlerdir (sofra şekeri, nişasta şekeri vs.). Bu ekstraksiyon ve arıtma işlemi, diğer bağımlılık yapan beyaz kristallerin (koka yaprağından kokain ve haşhaş tohumundan/kabuğundan afyon) yapımına oldukça benzer. Yani şekerin bu şekilde arıtılması, bağımlılık yapıcı özelliklerine önemli ölçüde katkı sağlar.

Bununla birlikte, evrimsel geçmişimize bakıldığında şeker doğada çok az miktarlarda, sadece bal ve olgun meyveler gibi yiyeceklerin içinde bulunmaktaydı. Dolayısıyla, şekerli ürünleri fazlasıyla tüketerek yağ depolayabilen insanların, kıtlık olduğu dönemlerde hayatta kalma şansları daha fazlaydı.

Fakat, son zamanlarda; dünya diyetinin tatlandırılması ile birlikte, şeker tüketiminde dramatik bir artış oldu ve şekerler, dünyanın neredeyse her köşesindeki gıda kaynaklarına nüfuz etti. Şeker tüketiminin bu doğal olmayan ve madde bağımlılığını aşan ödülü, özdenetim mekanizmalarımızı kırarak bizi şeker bağımlılığına yatkın hale getirdi.

Son olarak, rafine şekerlere bağımlılık yaşama eğilimi, genetik faktörleri yansıtmaktadır ve
muhtemelen bireyin hem şekerli tat algısına hem de tercihine dayanmaktadır. Bu nedenle,
insanlardaki şekere bağımlı olma eğilimi çok faktörlüdür. ^[1]“https://sekernedir.com/”^[2]DiNicolantonio, J. J., O’Keefe, J. H., & Wilson, W. L. (2017). Sugar addiction: is it real? A narrative review. British Journal of Sports Medicine, 52(14), … Continue reading^[3]Wiss, D. A., Avena, N., & Rada, P. (2018). Sugar Addiction: From Evolution to
Revolution. Frontiers in Psychiatry, 9. doi:10.3389/fpsyt.2018.00545

[cite]