Okyanuslara ve balinaların midelerine giden torbalardan, kaplumbağalara zarar veren pipetlere, Kuzey Kutbunda bulunan mikroskobik canlılara ve sentetik liflere kadar, plastikler gezegenimize her geçen saniye nüfuz etmeye devam ediyor.
Üretimi 1950’de yılda iki milyon metrik tondan bugün 300 milyon metrik tonun üzerine çıktığından, plastik kirliliği sorunu dramatik bir şekilde daha da kötüleşti. Plastiklerde bulunan binlerce polimer asla kaybolmaz. Sadece mikroplastik adı verilen daha küçük parçalara ayrışırlar. Science Advances 2017 yılında yaptığı bir araştırmada, şimdiye kadar üretilen tüm plastiğin yüzde 90’ının, çoğunlukla çöplüklerde veya çevrede olduğunu tahmin ediyor. Çanta ve pipet gibi tek kullanımlık plastiklerin yasaklanması, plastik kullanımını dizginlemek için dünya çapında popüler bir politika haline geldi. Ancak bu kurallardan bazıları, İrlanda ve Kaliforniya da dahil olmak üzere israfı azaltmış olsa da, doğrudan plastik üretimine yönelik değildir ve kullanıcıları çevreye pek de dost olmayan alternatiflere yönlendirebilir.
Araştırmacılar, ciddi bir çevre sorunu oluşturduğunu fark edecek kadar plastik atık akışı hakkında bilgi sahibi oldular. Plastikler, hayvanlara fiziksel zararlar vermek haricinde savunmasız türleri de tehlikeye atmak için diğer tehditlerle birleşebilirler. Tabi ki insanların mikroplastik soluması ve yutması konusunda da endişeler var. Tufanı durdurmak için daha iyi çözüm yolları bulmalıyız. Bunun için iki büyük hedefi gerçekleştirmeliyiz: Ürettiğimiz plastik miktarını önemli ölçüde azaltmak ve yaptığımız şeyin geri dönüşümünü ve yeniden kullanımını iyileştirmektir.
ABD bu çözümlerin içinde daha büyük bir rol almalıdır. Suç, genellikle güçlü atık yönetimi sistemlerinden yoksun, hızla gelişen Asya ülkelerinin ayaklarına atılıyor ve ABD’nin yalnızca plastik üretiminde değil, milyonlarca ton atığı Asya’ya ihraç ederek oynadığı rolü herkes unutmaktadır. Çevre Koruma Ajansı’na göre, ABD’deki plastiğin yalnızca yüzde 9’u geri dönüştürülüyor.
Federal ve eyalet hükümetleri, ülkenin dağınık geri dönüşüm sistemini düzene sokmaya ve desteklemeye yardımcı olmak için adım atmalıdır. Bu, örneğin nelerin geri dönüştürülebileceğini standartlaştırarak ve renklendirme gibi, çıkarılması pahalı olan ve plastiği bir geri dönüşümcü için daha az değerli hale getirebilecek katkı maddelerine sınırlar koyarak yapılabilir. Hükümetler ayrıca, aksi takdirde karşılayamayacak olan topluluklarda geri dönüşüm ve kompostlama altyapısını finanse edebilir. Bu tür yatırımlar, örneğin şu anda yalnızca endüstriyel tesislerde uygun şekilde parçalanabilen kompostlanabilir plastiğin daha geniş kullanımı için zemin hazırlayarak, bölgedeki Amerikan inovasyonunu teşvik edebilir.
Pek çok araştırmacı, plastik ürün üreticilerinin, plastik atıkları azaltmak için bu atığın maliyetinin daha fazlasını üstlenmelerini sağlayacak teşviklerle mevcut gönüllü taahhütlerinin ötesine geçmesi gerektiğini de söylüyor. Birleşik Krallık’tan Hindistan’a kadar ülkeler, bu tür “genişletilmiş üretici sorumluluğu” programlarına bakıyor, belirli bir oranda geri dönüştürülmüş plastiğe sahip olmayan yeni ürünler üzerindeki vergilerin yanı sıra üreticilerin ürünlerini toplama ve geri dönüştürme maliyetlerine ödeme yapmalarını içerebilir.
Her politikanın savunucuları ve karşı çıkanları vardır ve hangilerinin en bilimsel, ekonomik ve politik anlam ifade ettiğine karar vermek nihayetinde yasa belirleyenlere bağlıdır. ABD’de Kongre, kişisel bakım ürünlerinde bu son derece küçük malzemeleri yasaklayan 2015 Mikroboncuksuz Su Yasası ile adım atmaya istekli olduğunu zaten gösterdi. Deniz enkazıyla uğraşmayı amaçlayan iki taraflı 2018 Denizlerimizi Kurtar Yasası’nda planlı bir güncelleme, Kongre Araştırma Servisi ve Ulusal Bilimler Akademisi gibi tarafsız hakemleri, çeşitli politikaların maliyetlerini ve etkinliğini değerlendirmek için çağırabilir. Bu takip ettiğimiz çözümler istenmeyen sonuçlar doğurmaz.
Kapsamlı çözümlere ihtiyacımız var, sadece semptomları örten yara bantlarına değil, aynı zamanda plastik problemin köklerini de görmezden geliyoruz[1]”Bag Bans Won’t Solve the Plastic Pollution Problem”.
[cite]
Kaynaklar ve İleri Okuma
| ↑1 | ”Bag Bans Won’t Solve the Plastic Pollution Problem” |
|---|
